مرحله 1: خود را آموزش دهید در مورد انواع مختلف اختلالات شخصیت و ویژگی های آنها بیاموزید. این به شما کمک می کند تا علائم و نشانه های بالقوه را درک کنید.

مرحله 2: الگوهای رفتاری را مشاهده کنید به الگوهای رفتاری ثابت در شریک زندگی خود توجه کنید. به دنبال رفتارهایی باشید که افراطی، انعطاف ناپذیر و باعث ناراحتی یا آسیب قابل توجهی می شوند.

مرحله 3: بی ثباتی عاطفی را شناسایی کنید توجه داشته باشید که آیا شریک زندگی شما نوسانات خلقی شدیدی را تجربه می کند، در تنظیم احساسات مشکل دارد یا رفتار تکانشی و بی پروا از خود نشان می دهد.

مرحله 4: پویایی رابطه را ارزیابی کنید نحوه تعامل شریکتان با شما و دیگران را ارزیابی کنید. مشاهده کنید که آیا آنها در حفظ روابط سالم مشکل دارند یا رفتارهای دستکاری و کنترلی از خود نشان می دهند.

مرحله 5: ارزیابی تصویر از خود در نظر بگیرید که آیا شریک زندگی شما تصور ناپایداری از خود دارد، احساس پوچی می کند یا نیاز بیش از حد به اعتبار و توجه دارد.

مرحله 6: به دنبال ترس شدید از رها شدن باشید توجه داشته باشید که آیا شریک زندگی شما ترس شدیدی از رها شدن دارد، که ممکن است منجر به رفتارهای وابسته یا مالکانه شود.

مرحله 7: تکانشگری را ارزیابی کنید مشاهده کنید که آیا شریک زندگی شما رفتارهای تکانشی مانند خرج کردن بیش از حد، سوء مصرف مواد، رانندگی بی احتیاطی یا فعالیت های جنسی پرخطر انجام می دهد.

مرحله 8: عدم همدلی را تشخیص دهید توجه داشته باشید که آیا شریک زندگی شما به طور مداوم نسبت به احساسات دیگران احساس همدلی نمی کند یا نیازها و مرزهای آنها را نادیده می گیرد.

مرحله 9: به تاکتیک های دستکاری توجه کنید از تاکتیک های دستکاری مانند گاز گرفتن، احساس گناه، یا بازی با قربانی برای کنترل و دستکاری دیگران آگاه باشید.

مرحله 10: خشم یا خصومت شدید را در نظر بگیرید ارزیابی کنید که آیا شریک زندگی شما مکرراً نسبت به دیگران از جمله شما خشم، پرخاشگری یا خصومت نشان می دهد.

مرحله 11: تفکر تحریف شده را ارزیابی کنید توجه کنید که آیا شریک زندگی شما درگیر تفکر سیاه و سفید است، افکار پارانوئیدی دارد یا با ادراک تحریف شده واقعیت مبارزه می کند.

مرحله 12: به دنبال کمک حرفه ای باشید اگر مشکوک هستید که همسرتان ممکن است اختلال شخصیت داشته باشد، بسیار مهم است که با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. آنها میتوانند تشخیص دقیقی ارائه دهند و شما را در مناسب ترین مسیر اقدام راهنمایی کنند.

فقط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط می‌تواند اختلال شخصیت را تشخیص دهد. این مراحل به‌عنوان یک راهنمای کلی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نباید جایگزین ارزیابی و راهنمایی حرفه‌ای شوند.

33 نکته برای برخورد با شریک دارای اختلال شخصیت

اگر همسرتان مبتلا به اختلال شخصیت تشخیص داده شده است یا ویژگی‌های مهمی از خود نشان می‌دهد، در اینجا 33 نکته برای کمک به شما در ایجاد رابطه وجود دارد:

1. 1. خودتان را در مورد اختلال شخصیتی خاصی که شریک زندگی شما تشخیص داده شده است، آموزش دهید.
   2. مراقبت از خود را تمرین کنید و سلامت عاطفی خود را در اولویت قرار دهید.
   3. مرزهای واضحی تعیین کنید و قاطعانه با آنها ارتباط برقرار کنید.
   4. از دوستان، خانواده یا گروه‌های حمایتی که وضعیت شما را درک می‌کنند، کمک بگیرید.
   5. شریک خود را تشویق کنید تا در صورت امکان به دنبال کمک حرفه ای باشد و در جلسات درمانی با هم شرکت کنید.
   6. از درگیر شدن در منازعات یا مشاجرات قدرت خودداری کنید.
   7. مهارت های ارتباط موثر را بیاموزید تا نیازها و نگرانی های خود را با آرامش بیان کنید.
   8. عواطف شریک زندگی خود را تأیید کنید و در عین حال مرزهای خود را نیز مشخص کنید.
   9. در اجرای پیامدهای رفتارهای مضر ثابت قدم باشید.
   10. مکانیسم‌های مقابله سالم مانند ورزش، تمرکز حواس، یا خروجی‌های خلاق را تشویق کنید.

1. گوش دادن فعال را برای نشان دادن همدلی و درک خود تمرین کنید.
2. از فعال کردن رفتارهای مخرب یا بهانه آوردن برای اقدامات شریک زندگی خود اجتناب کنید.
3. انتظارات واقع بینانه را در مورد اینکه چه چیزهایی را می توان تغییر داد و چه چیزی را نمی توان داشت.
4. روی جنبه های مثبت رابطه خود تمرکز کنید و پیروزی های کوچک را جشن بگیرید.
5. یک سیستم پشتیبانی خارج از رابطه خود ایجاد کنید.
6. برای خود وقت بگذارید و در فعالیت‌هایی شرکت کنید که باعث شادی شما می‌شوند.
7. شکیبایی و درک را تمرین کنید، زیرا بهبودی به زمان نیاز دارد.
8. از سرزنش خود برای اعمال یا رفتارهای شریک زندگی خود اجتناب کنید.
9. جستجودرمان فردی برای پردازش احساسات و به دست آوردن دیدگاه.
10. اگر شریک زندگی شما مورد آزار جسمی یا عاطفی قرار گرفت، یک برنامه ایمنی تنظیم کنید.
11. زوج درمانی را برای بهبود ارتباطات و پویایی روابط کاوش کنید.
12. راه‌حل‌های سالمی را برای مدیریت استرس پیدا کنید، مانند ورزش یا یادداشت روزانه.
13. در مورد راهبردهای مداخله در بحران در مواقع اضطراری بیاموزید.
14. شریک خود را تشویق کنید تا به گروه‌های حمایتی مخصوص اختلال او بپیوندد.
15. از آخرین تحقیقات و گزینه های درمانی اختلالات شخصیت مطلع باشید.
16. با حفظ مرزهای سالم، حس همدلی را تقویت کنید.
17. از محرک هایی که ممکن است علائم همسرتان را بدتر کنند آگاه باشید و سعی کنید در صورت امکان از آنها اجتناب کنید.
18. شفقت به خود را تمرین کنید و به خود یادآوری کنید که در یک موقعیت چالش برانگیز بهترین کار را انجام می دهید.
19. به دوستان نزدیک و اعضای خانواده در مورد این اختلال آموزش دهید تا درک و حمایت را تقویت کنید.
20. شرکت در نشست‌های زوج‌ها یا کارگاه‌های متمرکز بر بهبود روابط را در نظر بگیرید.
21. شریک خود را تشویق کنید تا در فعالیت‌هایی شرکت کند که تنظیم عاطفی را تقویت می‌کنند، مانند مدیتیشن یا یوگا.
22. پیشرفت را جشن بگیرید، مهم نیست که چقدر کوچک به نظر می رسد.
23. به غرایز خود اعتماد کنید و در صورت احساس خطر یا ناامنی، ایمنی خود را در اولویت قرار دهید.

به یاد داشته باشید، هنگام برخورد با شریکی که دارای اختلال شخصیت است، ضروری است به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک متخصص سلامت روان می‌تواند بر اساس شرایط منحصر به فرد شما راهنمایی شخصی ارائه دهد.